Şunu açık yüreklilikle kabul etmek gerekir ki; kötü film izlemek ciddi, incelikli, keyifli ve çetrefilli bir iştir. Daha da önemli olan ise “kötü” olandan haz duyabilmektir. Eğer “yargılarınızın” otomatik düğmesini devre dışı bırakmanız mümkünse, hatta bunu bir çeşit alışkanlık haline getirmeyi başarmışsanız, en can yakıcı süprüntülerden bile keyif alabilmeniz mümkündür. Zaten sinema tarihinin arka balkonunda, manzaranızın bir kısmını kaplayan mezarlığa bakmaya cesaret ettiğiniz zaman, sizlere göründüklerinden çok daha eğlenceli olan yüzlerce, binlerce yapımın olduğunu fark edeceksiniz.

Muhtemelen bu zamana kadar, bir filmin kötü olduğunu vurgulayacak bir dolu ifade duydunuz / gördünüz. Şayet bir filmi kötüleyebilmenin kısa yollarından haberdar değilseniz, bir kaç klavye tuşlaması uzağınızda bekleyen online film izleme sitelerini ziyaret edebilirsiniz. Nitelikli ya da niteliksiz olduğuna bakılmaksızın, herhangi, bir filmin altında yazılan ilk olumsuz yorumun şunlardan biri olma ihtimali çok yüksektir.