Osmanlı Devleti hakimiyetindeki Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinin bir kısmında hükümet ve ekrad sancakları adı verilen yönetim birimleri oluşturmuş ve bu birimler yörenin nüfuz sahibi beylerin yönetimine bırakılmıştı.19. yüzyılın başlarından itibaren merkeziyetçi yönetim anlayışının benimsenmesiyle birlikte hükümet ve ekrad sancaklarının tasfiye edilmesine başlandı. Ayrıcalıklı konumlarını kaybetmek istemeyen mirlerin bir kısmı isyan ettiler. Merkeziyetçiliğe karşı en ciddi muhalefet Cizre-Bohtan mirlerinden geldi. Uzun bir mücadele sonucunda İzzeddin Sir Bey'in 1855 yılında ortadan kaldırılmasıyla birlikte mirlerin bölge üzerindeki hakimiyetine kesin olarak son verildi.Elinizdeki kitap,Osmanlı'nın son miri İzzeddin Sir Bey7in isyanını Osmanlı ve İngiliz belgeleri ışığında aydınlatıyor.