Yüz, yüze karşı. “Dostluk, denkler arasındadır.” diyor Bacon. Baudelaire ise “Kardeşim, benzerim, ikiyüzlü okuyucu.” diyerek başlıyor söze. Denklik, bir imkândır sadece, sessizlik ânlarında iki parçaya bölünmüş tek bir benlik olarak tadılır. Odaksızdır, bir simetriden öte hiçbir şey. -Baudelaire bununla nasıl yetinsin!- Mantığın soğuk denkleştirmelerinden uzakta, ikiz bir oyun özlüyoruz insan olarak. İşte sendeki yüzüm, işte hikâyenin tamamı!